อุทกใจ=น้ำใจ จากอดีตสู่ปัจจุบัน - อุทกใจ=น้ำใจ จากอดีตสู่ปัจจุบัน นิยาย อุทกใจ=น้ำใจ จากอดีตสู่ปัจจุบัน : Dek-D.com - Writer

    อุทกใจ=น้ำใจ จากอดีตสู่ปัจจุบัน

    อุทกภัยน้ำใจยังหาได้ในเมืองสยามนี้...

    ผู้เข้าชมรวม

    194

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    194

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  17 พ.ย. 54 / 01:02 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น


    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
                                                                                                                                                                                                                                     เรือหลายลำลอยอยุ่กลางซอยเล็กๆมีผู้คนพายไปมากันขวักไขว่     ถ้าย้อนไปสมัยโบราณคงจะไม่แปลกใดๆที่จะ เห็นสภาพการจราจรทางน้ำ ที่ค่อนข้างจะดูคึกคักมาแต่สมัยเก่าก่อน ที่ไปไหนมาไหนด้วยเรือแม่น้ำลำคลองเยอะกว่าถนน แขกบ้านแขกเมือง    เข้ามาเยือนสยามยังต้องนั่งเรือเล้กจากเรือใหญ่เข้ามาในพระนคร  บ้านของผู้ดีมีเงิน ขุนนางต่างมีท่าเรือ เรือนชานริมน้ำเพื่อสะดวกต่อการเดินทางชีวิตชาวสยามกับน้ำผูกพันกันอย่างไม่อาจแยกจากกันได้ การขุดคลองเพื่อการเดินทางไปมาหาสู่ค้าขายใช้เงินมากมาย ทางเดินบกส่วนใหญ่เป็นทางเล็กๆคดเคี้ยว เป็นสะพานข้ามคลองซะมากกว่าถนนใหญ่ๆในปัจจุบันแทบจะไม่มีเลย จนกระทั่งในสมัยรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว พวกกงสุลต่างชาติได้ขอร้องให้สร้างถนนใหญ่เพื่อใช้มาสัญจรทางรถม้า พระองค์ทรงโปรดเกล้าให้ให้สร้างถนนเชื่อมกรุงรัตนโกสินทร์ชั้นในกับย่านการค้าสำเพ็ง และย่านการค้าชาวตะวันออก พระราชทานนามว่า ถนนเจริญกรุง ชาวต่างชาติ และประชาชนเรียกว่า "ถนนใหม่"และนี่คือจุดเริ่มความเจริญใหม่ของกรุงเทพเมืองฟ้าในปัจจุบัน                                                                                                                                                                 ในยุคไอทีแม่น้ำลำคลองไม่ได้มีไว้เพื่อสัญจรอย่างเก่าก่อน หน้าที่หลักที่เห็นชัดก้อคงเป็นคลองประปาที่ต้องการน้ำดิบเพื่อผลิตให้คนกรุงใช้กันอย่างสะดวกสบาย แต่ทุกวันนนี้คงจะได้เห็นประโยชน์ของคลองน้อยใหญ่แล้วว่าสำคัญเพียงใด เป็นสิ่งสำคัญในการเก็บกักและช่วยระบายน้ำให้มีความสมดุล แต่เสียดายมันไม่ใช่ครั้งแรกที่เรารู้สึกว่าทำไม่ถุกต้องกับพระแม่คงคา สายชลธารทั้งหลาย ถนนหนทางตรอกซอกซอยอันแสนสบายต้องกลายเปนที่รองรับสายน้ำที่ไหลมาเพื่อให้ความอุดมสมบูรณ์ ความเจริญแก่ทุกชวิต น้ำคือชีวิตแต่ใครละที่ทำให้กลายเป็นเรื่องเศร้าเช่นนี้                           อุทกภัย คำนี้น้ำเปนผู้ร้ายกลายเป้นผุ้ทำลายความเจริญ ทำให้เกิดความเสียหาย ผุ้คนมากมายไร้ที่อยู่อาศัย แต่คุณเคยสังเกตุมั้ย ว่าเด็กๆ ไม่ว่ายุคไหนน้ำท่วมนี่ของสนุกเลยละ  แต่ผู้ใหญ่อย่างเราท่านๆกลับขำไม่ออก อยากให้ทุกท่านจงมีความหวังมองโลกแบบเด็กๆทีมองแต่สิ่งดีๆเพื่อเป็นกำลังใจต่อไป อย่างเช่นปลาร้ามีหนอนถึงจะอร่อย สิ่งดีๆอีกอย่าที่เกิดขึ้นโดยที่เราสัมผัสได้ คืออุทกใจ น้ำใจที่หลั่งไหลมาโดยไม่ต้องร้องขอ  จากผุ้ประสบภัยกลายเป็นจิตอาสา จากจิตอาสาเป้นผู้ประสบภัย   จากเด็ก คนชรา นายก ดารา   กีฬาสีแห่งชาติถึงแม้ยังมีคนเล่นอยู่แต่ก้อน้อยไปมากแล้ว  คนในกรุงข้างบ้านไม่เคยมีโอกาสแม้แต่จะเห็นหน้ากันจะได้มีโอกาสแสดงน้ำใจต่อกันบ้างในชีวิต ตาสี ตาสาคนบ้านนอกได้แสดงน้ำใจตอบแทนต่อชาวกรุงที่มีความเจริญให้ได้ทราบว่าเขาเองก้อมีดีบางอย่างมาช่วยเหลือแลกเปลี่ยนในยามทุกข์ยามยากของคนไทยด้วยกัน" น้ำเอยน้ำใจ ของใครให้มา เหมือนการพึ่งพา สื่อภาษาความเข้าใจ"                                                                                                                                         ไทยไม่ช่วยไทยแล้วใครจะช่วยเรา

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×